อยากกินอะไรดี…ฟัวกราส์หรือปลาร้า?
ริซอตโตหรือไข่เจียวปู? ทรัฟเฟิล หรือผัดผักกระเฉด?
ถ้ากิ๊บซี่อารมณ์ดี คุณจะได้กินทุกอย่าง
“ไข่เจียวปูกรอบแบบเจ๊ไฝก็ทำได้นะ ต้องดีพฟรายด์…” เธอคุย “ชอบกรอบๆ เหรอ กิ๊บชอบไข่เจียวนิ่มๆ ฟีบๆ ใส่หอมแดง” นักแสดงสาวร่างจิ๋ว กิ๊บซี่–วนิดา เติมธนาภรณ์ เป็นผู้หลงใหลโลกของอาหารมานานแล้ว แต่ก่อนหน้านี้ไม่มีใครรู้ ตั้งแต่เด็ก เธอเป็นลูกจีนแท้ที่ชอบเข้าครัวดูแม่ทำกับข้าวในขณะที่แม่ชอบไล่เธอออกมา พอเข้าวงการบันเทิง เธอก็ร้องๆ เต้นๆ ของเธอไปเรื่อย ขณะเดียวกันก็เขียนสูตรอาหารลงคอลัมน์ในนิตยสารอยู่เงียบๆ จนกระทั่งกลางปีที่แล้ว กิ๊บซี่คว้ารางวัลชนะเลิศรายการเชฟกระทะเหล็ก โลกเลยได้รู้ว่าเล็กพริกขี้หนูคนนี้ แซ่บถึงเนื้อใน ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตา
…ดูมือเล็กๆ นั่นสิ ดูสกิลการแกะปูอลาสก้าและการฉีกทุเรียนอย่างว่องไวนั่นสิ และทั้งหมดเทียบไม่ได้เลยกับความเหนือชั้นในการสร้างสรรค์เมนูระดับไฟน์ไดนิ่ง เราจึงได้รู้ว่าทุกครั้งที่เธอไปต่างประเทศ เธอเป็นหนึ่งในนักชิมระดับที่มี ‘Michelin List’ เป็นหมุดหมาย เธอไม่ช้อปปิ้งกระเป๋ารองเท้า แต่ยินดีใช้จ่ายหลักหลายหมื่นไปกับมื้ออาหารดีๆ
“ความฝันก็อยากเป็นเชฟล่ะนะ แต่ต้องเชฟมิชลิน ไม่อยากเปิดร้านครัวป้ากิ๊บ ไม่นะ (หัวเราะ) ถ้าเปิดร้านก็ใฝ่ฝันจะได้ดาว กิ๊บดูสารคดีเชฟของเน็ตฟลิกซ์ นั่งดูหลายคนมาก ฝันอยากเป็นแบบนั้น อยากเป็นเชฟแล้วมีเน็ตฟลิกซ์มาถ่าย วันนี้แฮมเบอร์เกอร์มาถ่าย ก็โอเค (หัวเราะ)
“คือกิ๊บจะบอกว่าถ้าจะเป็น ต้องเป็นให้สุด ถ้ายังเป็นไม่ได้ ก็อยู่บ้านทำให้เพื่อนกินไปก่อน”
วันนี้กิ๊บซี่เปิดครัวทำริซอตโต้เห็ดทรัฟเฟิลให้เรากิน เธอว่าดีที่สุดต้องใช้คอนซอมเม่ หรือซุปใสฝรั่งเศส เป็นเบส
“เอามะเขือเทศ ผักที่ชอบ สมุนไพร และซีฟู้ดมาต้มรวมกัน ใส่ไข่ขาว ไวน์ขาว ปั่น แล้วค่อยกรองออกมาเป็นน้ำใสๆ” เธออธิบายสั้นกระชับตามสไตล์เธอ ทว่าละเอียดครบทุกขั้นตอน จากนั้นกิ๊บซี่ก็นำน้ำซุปที่ได้ไปผัดรวมกับหัวหอมสับและข้าวริซอตโต จนน้ำงวดและข้าวนิ่มระดับที่พอใจ “ริซอตโต้แบบอิตาเลียนแท้ต้อง Al Dente แต่เราไม่ชอบแบบอัลเดนเต้มาก คนไทยไม่ชอบกินหรอก แข็งไป มันเหมือนกินข้าวดิบเลย” เธอพูดแล้วก็หันไปหยิบชิ้นฟัวกราส์ดิบออกจากภาชนะ ทาแป้งบางๆลงไป…ริซอตโต้มื้อนี้เราจะมีฟัวกราส์ ออน ท็อป
“กิ๊บก็ไม่รู้เขาทากันไหม แต่ร้านซูชิที่กิ๊บชอบกินเขาทา อยากให้ข้างนอกมัน crisp แต่ก็ไม่รู้เขาทาแป้งตัวนี้หรือเปล่า”
“กิ๊บเรียนทำอาหารที่ไหน”
“ไม่ได้เรียนป่ะล่ะ ถึงได้มั่วอยู่นี่”
หญิงสาวจี่ฟัวกราส์ลงกระทะ พลางเล่าแผนการชีวิตว่าเธอกำลังคุยกับเชฟระดับมิชลินสตาร์อยู่คนสองคน เพื่อขอฝึกงานในครัวของเขา ยังไม่ลงตัวว่าจะเป็นใคร จึงบอกได้แค่ว่าเป็นมือวางอันดับต้นของโลก
“ทำไมไม่ฝึกงานกับเจ๊ไฝล่ะ มิชลินเหมือนกัน”
“ก็ไม่มีอะไรผิด ณ จุดนี้ (หัวเราะ)”
“ทำไมกิ๊บทำอาหารเก่ง”
“ไม่ได้เก่งนะ แค่ชอบ” เธอพลิกฟัวกราส์กลับด้าน กลิ่นหอมเตะจมูกเราทุกคนให้น้ำลายสอ เชฟสาวอุทานภาษาพ่อขุนเสียงดังลั่น เมื่อเห็นว่าน้ำมันเจิ่งนองนั่นมาจากตับห่านล้วนๆ
“กิ๊บลองผิดลองถูกเยอะ มันชอบเอง ของพวกนี้มันต้องมาเอง กิ๊บเห็นแม่ทำแล้วอยากรู้ว่าทำยังไง แต่แม่ก็ไม่อยากให้ทำนะ แม่บอกเดี๋ยวเลอะเทอะ แม่เป็นคนจีนแบบที่เชื่อว่าผู้หญิงสบายๆ ไม่ควรต้องมาเข้าครัวให้เหนื่อย แต่เราอยากทำ เราดื้อ ก็ฝึกไปเรื่อยๆ กินได้บ้างไม่ได้บ้าง ลูกสาวคนอื่นไม่ได้สนหรอก มีแต่กิ๊บ เมนูแม่หลายอย่างทำได้เหมือนเป๊ะเลยนะ”
“เมนูไหนที่แม่ทำแล้วเราชอบแบบฝังใจมาก”
“ผัดผักกระเฉด (ตอบทันที) ที่บ้านเรา แม่หาผักกระเฉดได้เก่งที่สุดในจักรวาล จะไม่มีที่ไหนที่คุณจะได้กินผักกระเฉดที่อ่อน ไม่มีราก เพอร์เฟ็กต์ที่สุด ซื้อมาสามสี่กำอาจเด็ดออกมาได้จานเดียว แม่เอาเฉพาะยอดๆ จริงๆ อาหารทุกมื้อของแม่จะต้องมีผักกระเฉดอยู่”
“กิ๊บผัดได้เท่าแม่ไหม”
“ได้นะ แต่ไม่ค่อยเหมือนมาก คนละสไตล์ เพราะกิ๊บชอบทำเผ็ดเวอร์”
หญิงสาวตักฟัวกราส์ออกจากกระทะ ซับน้ำมัน และบรรจงวางลงบนริซอตโต้ที่หอมทรัฟเฟิลเป็นทุนเดิม ปะทะกับกลิ่นฟัวกราส์เข้าไป ทีมงานก็เกิดอาการลุกลี้ลุกลนอยู่ไม่สุข เธอคะยั้นคะยอให้ชิม เนื้อในชุ่มฉ่ำ ดีงามเหมือนหน้าตา ผิวด้านบนของตับห่านเป็นสีน้ำตาลกรอบสวย “มันมี Foi Gras Jus คือเวลาเราทอดเสร็จก็จะมีน้ำสีน้ำตาลๆ ออกมา นั่นแหละฟัวกราส์จูส์ เอามาใช้ทำซอสได้ดีเลย”
แต่ดูเหมือนเชฟกิ๊บยังไม่พอใจ “มันไม่คริสป์ว่ะ” แล้วเธอก็ร่ายยาวถึงความใฝ่ฝันว่าในอนาคตเธออยากทำไอศกรีมฟัวกราส์มากเพียงไร “แต่ต้องมีเครื่องปั่น ต้องมีเครื่องซูวีด น่าอร่อยนะคิดดูสิ ใจกิ๊บอยากทำไฟน์ไดนิ่ง เอาหรูเลย ไม่ใช่ทาปาสแบบเป็นคำๆ เอาสนุกๆ ไม่ชอบ กินคือกิน กินแล้วต้องอิ่ม”
“เคยทำอาหารให้พ่อแม่กินไหม”
“เด็กๆ ไม่เคย โตมาเคย ทำให้แม่กิน เขาก็ว่าดีนะ เวลาเราไปแข่งรายการเชฟกระทะเหล็กเขาก็งงว่าเราทำได้ไง เมื่อก่อนแม่เขาไม่ค่อยรู้หรอก แต่วันนี้ต้องรู้แล้วล่ะ (ยิ้ม)”
“การทำอาหารเองก็ส่วนหนึ่ง แต่ถามจริงว่าไปทำท่ามกลางกล้องและสายตาคนบนเวทีขนาดนั้น เป็นยังไง”
“เชื่อไหมกิ๊บไม่สนใจใครเลย ไม่ได้ตื่นเต้น แต่คิดว่าจะทำยังไงให้ดีที่สุดในเวลาที่จำกัด และต้องออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด เลยไม่ค่อยได้สนใจใคร ไม่เกร็งตื่นคน แต่กลัวจะทำออกมาไม่ดี เวลาทำอาหารกิ๊บจะมีสมาธิมาก มันจะหลุดไปเลย แล้วเวลากิ๊บคิดเมนูไม่ออกว่าจะทำอะไรดีนี่ กิ๊บนอนไม่หลับเลยนะ เก็บไปฝัน ฝันว่าจะทำเมนูไหน เอาอะไรกับอะไร คิดจนหมกมุ่น คิดได้แล้วตื่นเต้น อยากทำเลย อยากลุกมาเตรียมของเลย นอนไม่หลับอีก” (หัวเราะ)
