ผมว่าใครๆ ก็ต้องเคยเป็นกันบ้างล่ะ กับการยืนหน้ากระจกและเฝ้าจินตนาการว่าเอ…ถ้าหน้าเกลี้ยงเกลา สิวหมดไปจากหน้า เราจะสวยหล่อหรือดูดีกว่านี้ไหม (และคงจะมีคนมาจีบและมีแฟน) เอ…แล้วถ้าจมูกเราเล็กและโด่งมากกว่านี้ล่ะ ยกหางตาขึ้นดีไหม ตาจะได้ดูเฉี่ยว โหงวเฮ้งจะได้ดีกว่านี้ แล้วโหนกแก้มนี่จะ
ทำยังไง…ต้องทุบเหรอ
ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่เริ่มหาหมอสิว (เราเรียกกันอย่างนี้) ตั้งแต่เด็ก เนื่องด้วยสิวเต็มหน้า หาเท่าไรก็ไม่หายสักที เปลี่ยนหมอแล้วเปลี่ยนหมออีก เลิกหาแล้วหันมาใช้ครีมที่เขาว่ากันว่าดี (แต่มี อย. ถูกต้องหรือเปล่า ไม่ได้ดู) แต่สุดท้ายสิวยิ่งเห่อ พอโตมาหน่อยเริ่มทำงาน มีเงินเดือน และนวัตกรรมการรักษาสิวก็ก้าวหน้าขึ้นไปอีก สิ่งที่เรียกว่าเลเซอร์เข้ามาเป็นตัวเลือกใหม่ในการรักษาสิวและรอยแผลจากสิว
มีตังค์เท่าไหร่ก็ยิงไปสิ เลเซอร์น่ะ
หน้าดีขึ้นอยู่สักพัก ตามจำนวนเงินที่ลงไปกับการยิงเลเซอร์ แต่มันก็ยังไม่ดีเท่าที่ใจอยากได้ และยิ่งห่างจากการไปหาหมอนานเท่าไร สิวก็กลับมาเร็วเท่านั้น จนทำให้เราคิดไปว่าเอ๊ะ หรือหมอจะเลี้ยงไข้หรือเลเซอร์จะไม่ได้ผล หรือหน้าเราจะไม่มีวันหายจากการเป็นสิว จะมีไหม-วันที่เราจะมีหน้าใสเกลี้ยงเป็นกระเบื้องพอร์ซเลนเหมือนสาวเกาหลี และมันต้องใช้เงินเท่าไร ไปหาหมอทำหน้าที่ไหนถึงจะเห็นผลร้อยเปอร์เซ็นต์
นี่น่าจะเป็นประสบการณ์ร่วมของใครหลายคนที่เคยเป็นสิวแล้วไม่หายสักที
เราให้ความสำคัญกับใบหน้า เพราะเราคิดว่าเราต้องใช้หน้าไป “ดีล” กับอะไรบางอย่างในชีวิต ใบหน้ามีส่วนประกอบคือดวงตา และทุกคนที่มองมายังเราเขาก็ต้องมองมายังหน้าเราก่อน ไม่ว่าจะเป็นคนที่เราแอบชอบ คนที่เราอาจจะเจอโดยบังเอิญในร้านหนังสือ ร้านกาแฟ หรือผับบาร์ ไม่แปลกหรอกที่ช่วงหนึ่งในชีวิต โดยเฉพาะในวัยเจริญพันธุ์ เราจะให้ความสำคัญกับใบหน้าอย่างยิ่งยวด แม้ว่าเราจะไม่ใช่ดารา นักร้อง นางแบบ นายแบบ ที่ใบหน้ามีความหมายถึงเงินทองในอาชีพก็ตาม
ใบหน้าอันงดงามหล่อเหลา (หรืออาจจะแค่เกลี้ยงเกลาไร้สิวก็พอ) มันหมายถึงโอกาสแห่งความรักและคนรักซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในช่วงวัยนั้นผมเองก็เช่นกัน ถ้าคุณรู้ตัวเลขที่ผมเคยใช้จ่ายไปกับการหาหมอสิวแล้วจะตกใจ
แต่เมื่อถึงวัยหนึ่ง ไม่ว่าจะมีแฟนหรือยังไม่มีแฟน มีสิวหรือไม่มีสิว สิ่งสำคัญของชีวิตมันเปลี่ยนไป เราใช้ใบหน้าไปเจอผู้คนก็จริง แต่เราใช้ “อย่างอื่น” ไป “ดีล” กับผู้คนมากกว่า และเราเลยจุดที่คิดว่าอาจจะเจอ “ใครคนนั้น” ที่เซเว่นฯ หน้าปากซอย ร้านกาแฟ ร้านอาหารบุฟเฟต์ หรือตอนไปเที่ยวทะเลต่างจังหวัดมาแล้ว ใบหน้าก็อาจจะมีความสำคัญน้อยลง
ผมเองจากที่แต่ก่อนจะออกงานสังคม บางครั้งก็ต้องใช้คอนซีลเลอร์แต้มสิวเพื่อปกปิด แต่ตอนนี้ แม้แต่ครีมกันแดดยังทาบ้างไม่ทาบ้างเลย
ที่ว่ามาทั้งหมดนี้ ไม่ได้หมายความว่าตัวเองก้าวผ่านการให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกสู่การมองที่ภายใน หรืออะไรที่ดูเป็นปรัชญาลึกซึ้งเทือกนั้น อย่างที่ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์ บอกในคลิปวิดีโอสัมภาษณ์ของ HAMBURGER ว่าความคิดความเข้าใจในโลกในชีวิต บางอย่างบอกให้ตายยังไงก็ไม่เข้าใจหรอก บางอย่างมันมาพร้อมอายุที่มากขึ้นหรือวัยวุฒิมากกว่า
เวลานอกจากจะช่วยรักษาสิวและยังช่วยให้เราเข้าใจและเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง ไม่เชื่อถามสาวสวยบนปกของเราคนนี้ “จีน่า The Face” ผู้เข้าประกวดรายการ The Face Thailand ซีซั่น 2 ก่อนจะกลายเป็นผู้ชนะในรายการเดียวกันในซีซั่น 4 All Stars ผู้ที่แม้จะมีนามสกุลว่า The Face แต่ไม่ได้ใช้แค่หน้าในการ “ดีล” กับทุกสิ่ง
สันติชัย อาภรณ์ศรี
บรรณาธิการบริหาร
